Przepracowanie

Kiedyś coś takiego jak przepracowanie nie istniało w moim słowniku. Nawet nie wiedziałam co to jest. Przekonałam się o tym wczoraj. Moje chłopaki pojechały do babci, a ja zabrałam się za mycie okien. Była ładna pogoda więc dlaczego nie? Tyle że przesadziłam... niestety w papierach już czterdziestka, mimo, że w psychice tylko dwadzieścia sześć lat. Dałam rade - umyłam dziewięć okien w tym cztery duże, takie od sufitu do podłogi. Dziesiąte na szczęście umyłam już w piątek. Jednak wczorajszy wieczór był koszmarny. Kręgosłup bolał mnie do czasu jak się nie położyłam na pół godzinki, później mi przeszło, ale ręce.... matko, myślałam że sięgają mi do kolan. Stawy łokciowe i nadgarstki tak mnie szarpały, jakby ktoś chciał je wyrwać. Mało, że ból był dość spory, to jeszcze tak uciążliwy, że nie potrafiłam nad niczym się skoncentrować.

Dziś rano bolało mnie wszystko, najbardziej nogi. Czułam się tak pozbawiona energii, że ledwo chodziłam, swój stan mogę porównać do nieprzespanej nocy, do kaca, do kompletnego niedowładu. Mama oczywiście na mnie nakrzyczała, ale wiem, że gdybym wczoraj się nie zmobilizowała, to znowu miałabym część okien umytych, a część nie.

Dziś trochę się zregenerowałam nad moją najnowszą pracą, którą mam nadzieję jutro Wam pokażę, bo chciałabym jej zrobić porządne zdjęcie, a karta do aparatu niestety w firmie. Tak więc obiecuję że jutro, najpóźniej we wtorek pochwalę się czymś nowym.

A teraz skorzystam jeszcze z końcówki weekendu.

 

Pozdrawiam Was serdecznie

Mirella