Rower

Siedzę w domu, bo dziecko ma ospę, ale sama czuję się bardziej chora od niego. Tydzień temu skończyłam tygodniową kurację antybiotykiem, bo w święta straciłam głos, a później zapalenie krtani przerodziło się w uporczywy, paskudny kaszel. Cały grudzień czułam się taka nie-zdrowa i nie-chora. Ale dziś kompletnie zeszło ze mnie powietrze. Prawie po czterech sprzątnęłam dom, a gdy usiadłam w końcu na kanapie nie miałam siły ruszyć ręką. Zaczęło mnie telepać i z wielkim zdziwieniem stwierdziłam, że mam 38,1 temperatury. A nic mi nie jest. Nie mam tylko siły. Mogę siedzieć i koniec. Czy złapałam coś od Tomka? Ospę miałam w dzieciństwie.... więc może jednak nie? Nie chcę pisać tego jednego słowa, aby nie wykrakać, ale aż się boję że to....

Mamo, wiem, że to przeczytasz, może dziś, może później, ale nie krzycz na mnie. Ja już naprawdę sama jestem zmęczona moim kiepskim stanem zdrowia. A na co się leczyć, gdy nie ma objawów?

Pogoda paskudna, ni to jesień, ni to zima, wieje tak, że nawet Kazik siedzi w domu.

Ale pomimo mojej ogromnej dziś niemocy nie siedzę bezczynnie. Ponieważ dziecko bawi się w salonie i niszczy wszystkie budowle jakie zbuduje (zrozumiał, że mnie dziś nie jest w stanie zaangażować do siedzenia na podłodze), ja siedzę i wyszywam. Wspomniałam Wam, że powstaje duży obraz krzyżykowy, więc żeby nie być gołosłowną pokazuję na jakim jestem etapie.

 

Wzór w gazetce wygląda tak

 

a moja dotychczasowa praca, tak

 

 

Co do deku, to jedna skrzyneczka się lakieruje, a jedną wczoraj zaczęłam malować. Jak tata wróci z pracy, a mi będzie się chciało ruszyć, to pójdę do swojego królestwa. Na razie siedzę w salonie, obserwuję różne kraksy i oglądam Toma i Jerrego.

 

Pozdrawiam Was ciepło i życzę zdrowia.

Mam nadzieję, że to moje w końcu wróci, bo teraz sobie gdzieś poszło :(

Mirella